Τις εμπειρίες απ’ αυτές ,πάντα θα κουβαλάς μαζί σου
Βαθειά κρυμμένες σε άγνωστα της ψυχής σου μονοπάτια
Μνήμες παλιές ,από τις περασμένες σου ζωές κομμάτια
Με άγνωστη γνώση θα μιλάς, πολλές φορές στους άλλους
Γνώση που δεν απόκτησες, από ετούτης της ζωής δασκάλους
Άγνωστα πρόσωπα, γνωστά θα μοιάζουν στο μυαλό σου
Και κάποιον άγνωστο, θα νιώσεις σαν άνθρωπο δικό σου
Σε άλλη ζωή για όποιον αδίκησες, σε αυτήν κάποιον θα βοηθήσεις
Θέλει η ψυχή σου στα άδικα, με τα σωστά εδώ να ισορροπήσεις
Σχολείο είναι που περνάς, κάθε ζωή είναι φαντάσου και μια τάξη
Πας σε ανώτερη ζωή ,όταν σε αυτήν που τώρα ζεις ήσουν εντάξει
Μνήμες από τις προηγούμενες ζωές παντού σ’ ακολουθούνε
Καλά κρυμμένες στην ψυχή άλλοτε κλαίνε κι άλλοτε γελούνε
Αγώνα κάνει το μυαλό από τις μνήμες να προστατευτείς
Μες την ψυχή σου μην τις βρεις και θυμηθείς… και τρελαθείς
John Fenix
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου