Δεν ξέρω, μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι.Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου
Από χίλιες πληγές.
Και τούτη τη λευκότητα
Που σε περιβάλλω
Δε θα τη βρεις ούτε στις Άλπεις
Γιατί αυτός ο αγέρας
Στριφογυρνά ως εκεί ψηλά
Και το χιόνι λερώνεται.
Και στο λευκό τριαντάφυλλο
Βρίσκεις μια ιδέα σκόνης.
Το τέλειο θαύμα θα το βρεις
Μοναχά μες στον άνθρωπο:
Λευκές εκτάσεις που ακτινοβολούν
Αληθινά στο σύμπαν και υπερέχουν.
Το πιο καθαρό πράγμα
Λοιπόν της δημιουργίας
Δεν είναι το λυκόφως,
Ούτε ο ουρανός που καθρεφτίζεται
Μες στο ποτάμι
Ούτε ο ήλιος πάνω στης μηλιάς τα άνθη.
Είναι η αγάπη.
Νικηφόρος Βρεττάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου