Είδα το βράδυ αυτό.
Kάποια χρυσή, λεπτότατη
Στους δρόμους ευωδιά.
Kαι στην καρδιά
Αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό
Στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Hλεκτρισμένη από φιλήματα
Θα 'λεγες την ατμόσφαιρα.
H σκέψις, τα ποιήματα
Βάρος περιττό.
Έχω κάτι σπασμένα φτερά.
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε
Το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιαν ανέλπιστη χαρά
Για ποιες αγάπες
Για ποιο ταξίδι ονειρευτό.
Κώστας Καρυωτάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου