Αλλά να...
Η βροχή ξέπλυνε τη σκόνη
Καθάρισε την ατμόσφαιρα
Ζωντάνεψε τα λουλούδια.
Ευκαιρία, να παρατηρήσουμε, το μικρόκοσμο
Έξω στη φύση....
Εκεί, σε μια γωνιά!
Να σταθούμε, μια στιγμή
Στα φύλλα που σκορπίζουν ...στα πόδια μας
Στα πέταλα των λουλουδιών
Που σκόρπισε η βροχή!
Στις σταγόνες, που έγιναν μικρές λιμνούλες...
Στο σαλιγκάρι, που δε βιάζεται!
Στο περβάζι, που ακούμπησαν κι άλλοι πολλοί...
Κι ας αφήσουμε τα σύννεφα, να ενεργήσουν, κατά βούληση!
Τόσα πολλά, για να νοιώσουμε, "Γιορτή"!
Μαγεμένη αφουγκράζομαι τις σταγόνες
ΑπάντησηΔιαγραφήτη σταλίδα του Φωτος που αργοκυλά ανάμεσα στα φυλλώματα της καρδιάς
στο πιο πυκνοφυτεμένο Δάσος: ΑΥΤΟ της Σκέψης....
εκεί ΜικρόΚοσμος και ΜακρόΚοσμος μία ταύτιση που ενωποιεί το Μηδέν με το Απειρο....
Σε φιλω..... Υπεροχε φίλε μου...