Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Τα χέρια ενώνω απόψε και κάνω προσευχή.

Εσύ!
Που τις καρδιές ακούς...
Που χωρίς λέξεις γράφεις το μελλούμενο
Αόρατο και ορατό.
Εσύ!
Που στις κορυφές κοιμίζεις όλες μας τις πίκρες
Για να ευλογήσεις την αυγή όλες τις χαρές
Που χωρίς δάκρυα κλαις για τον πόνο μας.
Εσύ!
Που με δροσοσταλιές ποτίζεις το αγκάθινο στεφάνι μας
Και το κάνεις μύρο και ευχή...
Σε εσένα προσεύχομαι απόψε με ανάσες.
Άκου και δέξου τούτο τον ταπεινό ψίθυρο της ψυχής μου Κύριε.
Κλείσε μέσα στην στοργική σου αγκάλη τους Ανθρώπους.
Σφράγισε με αγάπη το στόμα των Θηρίων.
Προστάτεψε τις μνήμες μας από την λήθη.
Γιγάντωσε την θέληση για Αλήθεια.
Στείλε όραμα δικαιοσύνης.
Κάνε να γλυκάνει η αλμύρα που βρέχει τα χείλη μας.
Δώσε σημάδι να πορευόμαστε στον Δρόμο σου.
Εσύ
Που το αίμα έκανες βροχή
Και νότισες τις ψυχές μας για να ανθίσουν.
Εσύ
Που έχεις το άρωμα
Από όλα τα λουλουδιού της γης και ουρανού.
Εσύ Δέσποτα και Κύριε μου
Ευλόγησε μας..

Πηγή: http://logiaanemoy.blogspot.com/ 

1 σχόλιο:

  1. Η πιο βαθιά προσευχή μου είναι μονολεκτική:

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
    που υπαρχω
    που πονάω
    που χαίρομαι

    ΕΥΛΟΓΙΑ είναι η ΖΩΗ...

    τι παραπανω να ζητήσω,
    όταν ΟΛΑ τα εχω να μου χαρίζονται?..

    ΘΕΛΩ μόνο Ικανά μάτια να ΔΟΥν το ΘΑΥΜΑ!!!!


    Σε φιλω.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).