Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Όχι λύπη και αθυμία

Γνωρίζω, βέβαια, πόσο φοβερή και δυσβάσταχτη
Είναι η χλεύη, η κοροϊδία, η συκοφαντία
Η κάθε λογής κακολογία.
Όταν, μάλιστα, μας κατηγορεί και μας βρίζει
Άνθρωπος που τον έχουμε ευεργετήσει
Τότε η προσβολή γίνεται ανυπόφορη
Τότε, αν μας λείπουν η ταπείνωση και η μακροθυμία
Μπορεί να πνιγούμε από τη λύπη και την οδύνη.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ας μη νοιαζόμαστε
Για το αν μας κατηγορούν κάποιοι
Αλλά για το αν μας κατηγορούν δικαιολογημένα.
Αν, λοιπόν, δικαιολογημένα μας κατηγορούν
Πρέπει να κλαίμε και να μετανοούμε.
Αν, πάλι, μας κατηγορούν άδικα
Πρέπει εκείνους να κλαίμε και τους εαυτούς μας να μακαρίζουμε
Φέροντας στο νου μας τα λόγια του Κυρίου:
«Μακάριοι είστε όταν σας χλευάσουν και σας καταδιώξουν
Και σας κακολογήσουν με κάθε ψεύτικη κατηγορία» (Ματθ. 5:11).
Όχι λύπη και αθυμία
Αλλά χαρά και αγαλλίαση ας αισθανόμαστε τότε
Γιατί η ανταμοιβή μας στους ουρανούς θα είναι μεγάλη.

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Η καταδίωξη της αγάπης

Να καταδιώκουμε λοιπόν την αγάπη
Όπως παραγγέλλει ο απόστολος Παύλος .
Δεν είπε απλώς να αγαπάμε, αλλά να καταδιώκουμε.
Χρειάζεται πολλή σπουδή, φροντίδα.
Γρήγορα εξαφανίζεται, αλλά είναι
Και πολύ ταχεία, εύκολη για αναχώρηση.
Πράγματι, τόσα γεγονότα και πράγματα
Την καταστρέφουν σ' αυτή τη ζωή.
Αν την καταδιώκουμε, δε θα προφτάσει να φύγει
Αλλά γρήγορα θα τη συγκρατήσουμε.
Όπως ακριβώς τα μεγάλα τραύματα δεν ανέχονται
Το οποιοδήποτε πείραγμα και χειροτερεύουν
Όταν κάποιος τα αγγίξει και τα πειράξει
Έτσι και η ταραγμένη ψυχή, η πονεμένη και αδικημένη
Είναι δυσαρεστημένη και δυσφορεί με όλα
Και πληγώνεται από κάθε επιπόλαιο και απρόσεκτο λόγο.

Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Στρέψε όλο τον εαυτό σου προς τον Θεό

Σε κάθε σου ενέργεια, ακόμη
Και στην παραμικρή σου κίνηση
Κέντρο να είναι ο Θεός.
Στρέψε όλο τον εαυτό σου προς τον Θεό.
Αν αγαπήσεις τον Θεό, ο νους σου θα είναι συνέχεια
Στο πως να ευχαριστήσεις τον Θεό
Και όχι στο πως να αρέσεις στους ανθρώπους.
Δυστυχώς, πολλές φορές οι πνευματικοί άνθρωποι
Θέλουν την αρετή
Αλλά θέλουν και κάτι που να τρέφει την υπερηφάνεια τους
Δηλαδή αναγνώριση, πρωτεία κ.τ.λ.
Κι έτσι μένουν με ένα κενό στην ψυχή τους
Το κενό της κενοδοξίας δεν υπάρχει το πλήρωμα
Το φτερούγισμα της καρδιάς.
Και όσο μεγαλώνει η κενοδοξία τους
Τόσο μεγαλώνει και το κενό μέσα τους
Και τόσο περισσότερο υποφέρουν.

Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Ο Χριστός δεν μαλώνει

Να γονατίσεις μπροστά στον Χριστό και να πεις:
Κύριέ μου, εγώ κρύβομαι από τους ανθρώπους.
Αλλά θέλω εσύ να με δεις όπως είμαι!
Αυτός που είμαι!
Να μ' αγαπάς όπως είμαι.
Να μη με μαλώσεις
Γιατί δεν αντέχω να με μαλώνεις
Γιατί απογοητεύομαι εύκολα αν με τσακίζεις...
Και θα πει ο Χριστός:
Πού είσαι παιδί μου;
Σε περίμενα!
Όχι!
Εγώ καλάμι συντετριμμένο δεν θα το τσακίσω!
Ούτε φλόγα που τρεμοσβήνει θα τη σβήσω,όχι!
Όταν δει ο Χριστός ότι το κεράκι της ψυχής σου
Είναι σα να το φυσάνε οι άνεμοι, θα βάλει το χέρι Του μπροστά
Και τη φλόγα αυτή θα τη μεγαλώσει!
Δεν θα σε τρομάξει!
Δεν θα σε μαλώσει!
Αλλά να γονατίσεις!
Να ταπεινωθείς!

Πώς θα καταλάβουμε τον Κύριο;

Πώς θα καταλάβουμε τον Κύριο
Ο οποίος κάποια στιγμή σταμάτησε
Και αυτός να τρέχει;
Και καθηλώθηκε και έμεινε ακίνητος.
Μετέωρος πάνω στο σταυρό.
Σταματάει ο Κύριός μου!
Σταματάει ο Κύριός μου να ενεργοποιείται
Και να δραστηριοποιείται έτσι.
Και εγώ να κάτσω λίγο ακίνητος.
Να δω. να καταλάβω.
Να ατενίσω τον Τίμιο σταυρό.
Να δω το Πάθος του.
Να εμβαθύνω σ'αυτό.
Να εντρυφήσω σ'αυτό.
Εκεί θέλει μια ακινησία ψυχής
Η οποία δεν είναι ακινησία.
Είναι υπερλειτουργικότητα.
Λειτουργεί πάρα πολύ η ψυχή μας σε αυτή τη φάση.
Αλλά πρέπει λίγο να γαληνέψουμε.
Να μαζευτούμε.
 
Πηγή: http://aoratigonia.blogspot.com/

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Ανθρώπινη ευδαιμονία

Δυστυχώς σήμερα στον κόσμο κυριαρχεί
Μία ουμανιστική θεώρηση της ζωής
Που έχει ως στόχο την ανθρώπινη ευδαιμονία.
Πολλοί διδάσκουν ότι πρέπει να γίνουμε καλοί άνθρωποι
Και αυτό θα φέρει την ειρήνη και την ευτυχία.
Αυτό όμως ουσιαστικά δεν είναι τίποτα.
Αν δεν γίνουμε Χαριτωμένοι άνθρωποι
Δηλαδή δοχεία της θείας Χάριτος, «εποιήσαμεν ουδέν».
Πρέπει να αποστραφούμε τον στείρο
Και ψυχρό ηθικισμό, που οδηγεί στην τυπολατρεία
Και να αγωνιστούμε σύμφωνα με τις υποθήκες
Των Πατέρων της Εκκλησίας μας
Για την κατάκτηση του αγιασμού, της «υιοθεσίας»
Που αποτελεί την ύψιστη τιμή για την ανθρώπινη φύση.
Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί
Και μέσα στον κόσμο και μέσα στην οικογένεια.
Γνωρίζουμε ανθρώπους οικογενειάρχες
Που έχουν Χάρη Θεού που δεν την έχουν μοναχοί
Γιατί αγωνίζονται σωστά και ζουν θεάρεστα
Με τον τρόπο που υποδείκνυε
Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Στους χριστιανούς της εποχής του.

Ο Θεός μας δίνει ευκαιρείες αλλά εμείς...

Για ν' απαντήσει ο Θεός στο αίτημα μας
Και να μας δώσει ότι του ζητάμε
Πρέπει πρώτα απ' όλα να έχουμε ταπείνωση
Την οποία εμείς δεν έχουμε.
Όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, έχουμε πολύ εγωισμό
Και δεν δεχόμαστε υπόδειξη και παρατήρηση.
Όλα τα γνωρίζουμε, είμεθα όλοι σοφοί.
Όταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα, μεγάλος καυγάς.
Ο Θεός μας δίνει πολλές ευκαιρείες
Για να κερδίσουμε τον Παράδεισο
Αλλά εμείς αυτές τις ευκαιρείες δεν τις δεχόμαστε
Όλες, τις διώχνουμε.
Εάν όσα οφείλει ο άνθρωπος τα ξεπλήρωσε σ' αυτή τη ζωή
Σώζεται.

Γέροντας Παϊσιος

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Ας γίνει το θέλημά Σου σε μένα

Αγωνίσου να κρατήσεις το νου σου
Κατά την ώρα της προσευχής.
Αν επιθυμείς να προσευχηθείς σωστά
Μη λυπήσεις κανέναν άνθρωπο.
Διαφορετικά προσεύχεσαι μάταια.
Μη προσεύχεσαι να γίνουν τα θελήματά σου
Γιατί οπωσδήποτε δε συμφωνούν με το θέλημα του Θεού.
Καλύτερα να λες στην προσευχή σου:
"Ας γίνει το θέλημά Σου σε μένα".
Και σε κάθε πράγμα, έτσι να ζητάς
Από Εκείνον να γίνει το θέλημά Του
Γιατί ο Θεός θέλει το αγαθό
Και συμφέρον της ψυχής σου.
Ενώ εσύ δε ζητάς πάντα το συμφέρον σου.

Άγιος Νείλος ο ασκητής

Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος

Συγκαταλέγεται στους Μεγαλομάρτυρες
Και είναι από τους πιο λαοφιλείς
Αγίους της Εκκλησίας μας.
Έζησε στα τέλη του 3ου  αρχές του 4ου αιώνα
Στην διάρκεια της βασιλείας του Διοκλητιανού.
Η εποχή του υπήρξε εποχή σκληρών διωγμών
Εναντίον της Χριστιανικής πίστης .
Ο Γεώργιος είχε μεγάλο αξίωμα ήτανε κόμης
Και διακρινότανε σε όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις
Για την γενναιότητα και την ανδρεία του.
Παρ’ όλη όμως την δόξα και τις τιμές δεν αρνήθηκε
Να θυσιάσει τα πάντα και να ομολογήσει
Με παρρησία μπροστά στον αυτοκράτορα
Και σε πολλούς άρχοντες τη Χριστιανική του πίστη.  
Υπέμεινε πολλά και φρικτά βασανιστήρια

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Νέας Μανωλάδος
Και στο τέλος αναδείχτηκε Μεγαλομάρτυρας.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΟ

Ώς των αιχμαλώτων ελευθερωτής
Και των πτωχών υπερασπιστής
Ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος
Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε
Πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ σωθήναι τας ψυχάς υμών.


Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την περιφορά της εικόνας
Του Αγίου Γεωργίου στη Νέα Μανωλάδα μπορείτε να δείτε ΕΔΩ


Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Χριστός Ανέστη

Για μία ακόμη φορά εορτάζουμε την ανάσταση του Χριστού
Το Πάσχα του Κυρίου, την ολόφωτη Λαμπρή
Τη χαρούμενη Πασχαλιά, τη μοναδική Αυτοανάσταση.
Το κενό μνήμα δίνει μνήμες ζωηφόρες.
Εκκλησίες λαμπροφώτιστες, παπάδες λαμπροφορεμένοι
Πρόσωπα που λαμποκοπούν.
Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός λέει:
Χριστός Ανέστη!
Νέοι, γέροι και κόρες, όλοι μικροί, μεγάλοι ετοιμαστείτε.
Μέσα στις εκκλησιές τες δαφνοφόρες,
Με το φως της χαράς συμμαζωχτήτε.
Ανοίξτε αγκαλιές ειρηνοφόρες
Μπροστά στους αγίους και φιληθήτε.
Φιληθήτε γλυκά χείλη με χείλη.
Πέστε:
Χριστός Ανέστη, εχθροί και φίλοι.
Πάσχα σημαίνει πέρασμα.
Από το σκοτάδι στο φως
Από την αμαρτία στην αρετή
Από τον βυθό στην επιφάνεια.
Ο καιρός είναι καλός, η κρίση μεγάλη, το Πάσχα παρόν.
Αγαπώντας το φως, αγαπούμε τη διαφάνεια.
Η διαφάνεια χαρίζει ελευθερία, άνεση και αληθινή χαρά.
Πάσχα Κυρίου Πάσχα, θανάτου εορτάζουμε, άλλης βιοτής απαρχή.
Σκιρτούν οι καρδιές και φωτίζονται τ’ άφωτα!!!

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση


Οι Άγιες Ημέρες του Πάσχα σηματοδοτούν
Για όλη την Ανθρωπότητα την Ελπίδα
Δίνουν το μήνυμα της Συγχώρεσης
Της Αγάπης και της Αλληλεγγύης
Προς τον Συνάνθρωπο.

Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση.

Ο Γέροντας Εφραίμ στο 60 λεπτά



Δείτε και ακούστε το 2ο μέρος
Από τη συνέντευξη που έδωσε ο Γέροντας Εφραίμ
Ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου
Στον δημοσιογράφο Χρύσανθο Τσουρούλλη.
Η συνέντευξη μεταδόθηκε την Μεγάλη Τετάρτη 20 Απριλίου 2011
Στις 10:00 το βράδυ
Από την εκπομπή 60 λεπτά
Του Τηλεοπτικού Σταθμού Sigma της Κύπρου.

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Πήρε στο σταυρό όλη την ανθρώπινη αμαρτία...

Ο Κύριος, όμως, πάνω στο σταυρό
Ένιωθε εκείνη τη στιγμή όλη την κακία.
Την κακία όχι μόνο αυτών που ήταν κάτω
Και τον κοιτούσαν
Αλλά την κακία όλων των Ιεροσολύμων
Την κακία των ανθρώπων όλης της γης.
Όλη την εμπάθεια, όλη την αμαρτωλότητα
Όλες τις αδικίες, όλο τον εγωισμό, όλη τη φιλαυτία
Όλες τις αμαρτίες της γης εκείνης της εποχής.
Των ανθρώπων της προηγούμενης γενιάς, της προ-προηγούμενης.
Των ανθρώπων που φτάνουν μέχρι τον Αδάμ και την Εύα.
Και το συγκλονιστικό:
Και των ανθρώπων που θα γεννιόντουσαν
Μετά την εποχή του Κυρίου
Και θα έφταναν μέχρι την εποχή τη δική μας
Και μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, στα έσχατα.
Όλη αυτή την κακία, ο Κύριος την αισθανόταν
Συσσωρευμένη επάνω του.
Το μίσος των ανθρώπων...
Γιατί ,ξέρετε, τον Κύριο τον σταύρωσαν
Εκείνοι μεν οι άνθρωποι της εποχής του
Αλλά στην πραγματικότητα ο Κύριος ένιωσε
Και την δική μας την κακία
Γιατί και εμείς θα τον σταυρώναμε.
Αισθάνθηκε, λοιπόν, ότι "δια φθόνων παρέδωκαν αυτόν"
Το ήξερε ο Κύριος
Και αυτός ο φθόνος την ευαίσθητη ψυχή του
Την έκανε να πονά πάρα πολύ.
Και να υποφέρει.
Και να θλίβεται απ'αυτό τον πόνο.
Έκανε τόσα πολλά, έδειξε τόση αγάπη
Και τον πληρώσαμε με τόση κακία.
Όλοι μας...

Πηγή: http://aoratigonia.blogspot.com/ 

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Γέροντας Εφραίμ στο 60 λεπτά…



Δείτε και ακούστε το 1ο μέρος από τη συνέντευξη
Που έδωσε ο Γέροντας Εφραίμ
Ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου
Στον δημοσιογράφο Χρύσανθο Τσουρούλλη.
Η συνέντευξη μεταδόθηκε χθες 20 Απριλίου
Στις 10:00 το βράδυ
Από την εκπομπή 60 λεπτά
Του Τηλεοπτικού Σταθμού Sigma της Κύπρου.

Μπροστά Στο Πάθος ...

Μπροστά Στο Πάθος Του Λυτρωτή μας
Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
Ο κάθε δικός μας , ανθρώπινος πόνος
Το κάθε μας δάκρυ και στεναχώρια
Γίνονται μύρα μπροστά Στα Πόδια Του Ιησού
Γίνονται προσευχή κάτω από Το Σταυρό Του
Γίνονται ύμνος και δοξολογία Προς Αυτόν
Που κράτησε Στους Ώμους Του το μεγαλύτερο βάρος
Που μάτωσε η καρδιά Του από τον μεγαλύτερο πόνο
Που νίκησε όμως τον θάνατο
Και μας χάρισε τη ζωή , με τη δική Του Ανάσταση !
Γι΄ αυτό σήμερα , σκύβω μυστικά μες της ψυχής μου τα κατάβαθα
Και Τον παρακαλώ :
Ότι νεκρό του μυστικού μου κόσμου
Παρακαλώ Σε Ιησού , ανάστησέ το , εντός μου.

Πηγή: http://odevontas.blogspot.com/ 

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Επικίνδυνες μεταπτώσεις

Κάθε άνθρωπος που αγωνίζεται
Στην πνευματική ζωή διατρέχει τον κίνδυνο να καμφθεί
Να υποχωρήσει και να ξαναγυρίσει
Στην παλαιά ζωή της αμαρτίας.
Αν η προσοχή μας ατονήσει
Και ο πολυμήχανος εχθρός εντείνει τον πόλεμο
Και τις μεθοδείες του εναντίον μας
Δεν είναι δύσκολο να πέσουμε, να κυριευθούμε
Από την απελπισία και να επιστρέψουμε πάλι σ' εκείνα
Που με την απόφαση της μετανοίας είχαμε καταλύσει.
Δυστυχώς η έλλειψη σταθερής αποφάσεως για αγώνα
Μας κάνει να πέφτουμε και να ξαναπέφτουμε.
Εδώ χρειάζεται ελπίδα στο έλεος του Θεού
Μη τυχόν η απόγνωση μας βυθίσει
Μια για πάντα στην άβυσσο της απώλειας.

Μητροπολίτου Μεσογαίας  και Λαυρεωτικής ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα...

Κύριε πήρα την πρόσκληση.
Με πήρες παράμερα στο δρόμο.
Μου ψυθίρισες μυστικά ...
Θέλεις να σε συνοδεύσω στο τέρμα του ταξιδιού Σου.
Του ταξιδιού Σου του όποιου μου αποκαλύπτεις
Και θα μου αποκαλύπτεις όλο και πιο πολύ
Όσο βαδίζω στη ζωή .
Θέλεις να βαδίσω μαζί Σου στον Γολγοθά .
Στον φρικτό Γολγοθά Των Παθών Σου.
Κύριε, από σήμερα και πέρα
Θέλω με τη χάρη Σου η άνοδος στην Ιερουσαλήμ
Κι αυτά πού θα δω και θ' ακούσω για Σένα
Κατά την διάρκεια της Μεγάλης Βδομάδος
Ν' αποτελέσουν το κυ­ρίαρχο ενδιαφέρον της ζωής μου.
Δεν ξέρω πόσο θ΄ αντέξω αυτή την πορεία , αυτή την ανάβαση ...
Θέλω πολύ όμως να κάνω τούτο το ταξίδι .
Δός μου τη δύναμη , να συμπορευθώ μαζί Σου Ιησού μου.
Ιδού !
Εγκαταλείπω πίσω μου κάθε τι πού αναζή­τησα και ακολούθησα.
Κοίταξε!
Πετάω σαν άχρηστο στο παρελθόν κάθε τι
Που δεν μπορεί να ενσωματωθεί στο μεγάλο μυστήριο των Παθών
Και Της Ανάστασης, όπου με θέλεις να φθά­σω.
Ιδού ανεβαίνω μαζί σου στην Ιερουσαλήμ.
Τώρα πλέον «σιγησάτω πάσα σαρξ».
Τα Μυστήρια Του Ουρανού ξετυλίγονται ενώπιών μας ..."

Πηγή: http://odevontas.blogspot.com/ 

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Μεγάλη Εβδομάδα στο Βατοπαίδι



Η στιγμή που περιμένουν οι μοναχοί κάθε χρόνο, σχεδόν έφτασε!!!
Όλη τους η ζωή, όλες τους οι προσευχές, όλες τους οι σκέψεις, οι πράξεις
Έχουν σαν απώτερο σκοπό την Ανάσταση.
Την Ανάσταση του Κυρίου μας, αλλά και την προσωπική του καθενός.
Η Ορθόδοξη πίστη μας είναι στηριγμένη πάνω σε αυτό το γεγονός.
Την Μεγάλη Εβδομάδα, οι μοναχοί καλούνται να συμπάσχουν
Με το Κύριο μας (σε ανθρώπινα μέτρα).
Η νηστεία, εντείνεται, η προσευχή αυξάνεται
Οι Λειτουργίες, συνεχείς
Όλες οι εργασίες του μοναστηριού (πλην της φιλοξενίας) αναστέλλονται
Με ένα μοναδικό σκοπό : 100% αφοσίωση στον Κύριο μας και Πατέρα μας.
Πρέπει να τιμήσουμε τη Θυσία Του
Να κατανοήσουμε το λόγο που ήρθε στη γη.
Αν κατανοήσουμε, μπορεί να ακολουθήσουμε.
Αν ακολουθήσουμε, σίγουρα θα σωθούμε.

Ο πόνος μας βγάζει από τα ανθρώπινα μέτρα

Τελικά αυτά τα «γιατί» δεν έχουν τις απαντήσεις
Που η φτώχεια και η αδυναμία μας περιμένει.
Στη λογική αυτή συνήθως παραμένουν αναπάντητα.
Γι' αυτό και ο Χριστός για το θάνατο δεν είπε παρά ελάχιστα.
Απλά ο Ίδιος τον επέλεξε και πόνεσε όσο κανένας άλλος.
Και όταν αναστήθηκε το στόμα Του έβγαλε
Περισσότερη πνοή και λιγότερα λόγια.
Δεν είπε τίποτε για τη ζωή και θάνατο
Μόνο προφήτευσε το μαρτύριο του Πέτρου.
Ο πόνος δεν απαντιέται με επιχειρήματα .
Ούτε η αδικία και ο θάνατος αντιμετωπίζονται με τη λογική.
Τα προβλήματα αυτά λύνονται με το εμφύσημα
Και την πνοή που μόνο ο Θεός δίνει.
Λύνονται με το Άγιο Πνεύμα .
Ξεπερνιούνται με την ταπεινή αποδοχή του θελήματος του Θεού
Που είναι τόσο αληθινό αλλά συνήθως και τόσο ακατανόητο.
Στο διάβα της, η δοκιμασία συνοδεύεται
Από το σφυροκόπημα των αναπάντητων ερωτημάτων.
Κι εμείς, γαντζωμένοι στα «μήπως», στα «γιατί», στα «αν»,
Συντηρούμε τις ελπίδες και αντέχουμε την επιβίωση σε αυτό τον κόσμο
Προσδοκώντας κάτι σίγουρο ή κάτι σταθερό.
Αυτό όμως συνήθως δεν εντοπίζεται στην προτεινόμενη από μας λύση
Αλλά επικεντρώνεται στην απροσδόκητη, υπέρλογη θεϊκή παρηγοριά.
Κάθε προσπάθεια αντικατάστασής της
Με ανθρώπινα υποκατάστατα αδικεί εμάς τους ίδιους.
Κάθε περιορισμός στην ασφυκτική θηλιά των ορθολογιστικών απαντήσεων
Μας παγιδεύει βαθύτερα στο δράμα μας.
Στο διάλογο με τον πόνο, την αδικία και το θάνατο
Είμαστε υποχρεωμένοι να βγούμε από τα ανθρώπινα μέτρα.
Αυτή είναι όχι μόνο η έξοδος από τη δοκιμασία αλλά και η ευεργεσία της.

Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Πηγή: http://1myblog.pblogs.gr/

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

Ο Θεός μας απαντά...

Ο Θεός απαντά στην προσευχή μας με πολλούς τρόπους.
Κάποτε απαντά και με γεγονότα
Που τα νομίζουμε συμπτώσεις
Ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι συμπτώσεις
Αλλά έργο της Θείας Του Πρόνοιας.
Απαντά άλλες φορές
Και με μία αναπάντεχη έκβαση των γεγονότων.
Απαντά ακόμα και με τη σιωπή Του
Αν τούτο είναι το συμφέρον στην ψυχή μας.

Απόλυτη ένωση

Χριστός είναι η κεφαλή, εμείς το σώμα.
Είναι δυνατόν να υπάρξει κάποιο κενό διάστημα
Ανάμεσα στην κεφαλή και στο σώμα;
Αυτός είναι το θεμέλιο, εμείς η οικοδομή.
Αυτός η άμπελος, εμείς τα κλήματα.
Αυτός είναι ο νυμφίος  εμείς η νύμφη.
Αυτός ο ποιμένας, εμείς τα (λογικά) πρόβατα.
Αυτός είναι η οδός, εμείς οι πορευόμενοι στην οδό.
Είμαστε εμείς ναός, Εκείνος ο ένοικος.
Αυτός είναι ο πρωτότοκος, εμείς οι αδελφοί Του.
Αυτός ο κληρονόμος, εμείς οι συγκληρονόμοι.
Αυτός η ζωή, εμείς οι ζωοποιούμενοι.
Αυτός το φως, εμείς οι φωτιζόμενοι.
Αυτός η ανάστασις, εμείς οι συνεχώς αναστημένοι.
Όλα αυτά φανερώνουν ένωση, την απόλυτη ένωση!
Δεν επιτρέπουν κανένα κενό, ούτε το παραμικρό
Ανάμεσα σ' εμάς και σ' Εκείνον.

Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Η αρετή των πιστών

Δύο πράγματα ζητεί από μας ο Χριστός...
Πρώτα να παραδεχόμαστε τα σφάλματά μας
Και στη συνέχεια να συγχωρούμε τους άλλους.
Το δεύτερο προϋποθέτει το πρώτο
Για να γίνεται σωστότερα
Και ας μη συγχωρούμε μόνο στα λόγια
Αλλά από καρδιάς.
Μη σφάζουμε τον εαυτό μας
Με το να κρατούμε μέσα μας κακία.
Γιατί ποιος νομίζεις πως μπορεί να σε λυπήση τόσο θανάσιμα
Όσο καταφέρνεις συ ο ίδιος
Με το να έχεις μέσα σου μνήμη της οργής
Και έτσι να φέρνεις καταπάνω σου
Την καταδίκη του Θεού στην μέλλουσα κρίση;...
Μη δικαιολογήσε ότι σε έβρισε κάποιος, ή
Σε συκοφάντησε, ή σου έκαμε πολλά κακά.
Όσα περισσότερα κακά αναφέρεις ότι σου προξένησε
Τόσο περισσότερο ευεργέτης τελικά σου γίνεται.
Γιατί σου έδωσε αφορμή να ξεπλύνεις
Τα δικά σου αμαρτήματα με την υπομονή και την ανεξικακία.

Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Συσταυρωθώμεν Αυτώ ίνα και συζήσωμεν

Κυριακή των Βαΐων
Σήμερα ο Χριστός εισέρχεται στην πόλη Ιερουσαλήμ.
Η ώρα του Πάθους Του πλησιάζει.
Εκπληρώνοντας το θέλημα του Πατέρα Του
Θα δοκιμάσει, όχι μόνο εμπτυσμούς, κολαφισμούς
Ραπίσματα, ατιμίες, ύβρεις και όλα τα άλλα
Αλλά και την άκρα οδύνη του σταυρικού θανάτου.
Θα θανατωθεί, αλλά θα θανατώσει την αμαρτία
Και τον θάνατο, που αυτή έφερε
Αφού θα την «κατακρίνει  εν τη σαρκί αυτού» (Ρωμ. 8, 3)
Ο δικός Του θάνατος δεν θα είναι αποτέλεσμα αμαρτίας
Αλλά άκρας υπακοής στον Θεό Πατέρα.
Γι’ αυτό γίνεται θάνατος ζωηφόρος, δηλαδή ανάσταση και πηγάζει στον κόσμο τη ζωή.
Αν ήταν κι ο δικός Του θάνατος αποτέλεσμα παρακοής και φυγής από τον Θεό, θα γινόταν κι Αυτός αιχμάλωτος του θανάτου και του Άδη και ο άνθρωπος δεν θα εσώζετο.
Αυτό όμως δεν ήταν δυνατό να συμβεί, γιατί η ανθρώπινη φύση Του, ήταν ενωμένη αχώριστα με τη θεία και υπάκουε πάντοτε σ’ αυτή.
Ο Κύριος, ως άνθρωπος, πειράσθηκε από το διάβολο για να υποστεί από το θέλημα του Θεού. Πάντοτε όμως νικούσε τον πειρασμό και τον πειράζονται, με την εμμονή στο πατρικό θέλημα, όσο κι αν αυτό σήμαινε θυσία για την ανθρώπινη φύση Του.
Ήταν μια διαρκής «κένωση».
Ο σταυρικός θάνατός του, η πιο οδυνηρή θυσία, είναι το μέσο που ο διάβολος πίστευε πως θα κατόρθωνε να κάνει τον Χριστό να αρνηθεί το θέλημα του Θεού Πατέρα Του, για να κερδίσει τη φυσική ζωή Του.
Αν αυτό γινόταν, θα ήταν μια κατάκτηση του διαβόλου πάνω στο Χριστό.
Ο Χριστός και μπροστά σ’ αυτή τήν έσχατη οδύνη, δεν «απέστη Θεού».
Δεν αμάρτησε ούτε και στο ελάχιστο.
Δέχθηκε το θείο θέλημα, πέθανε χωρίς αμαρτία στο Σταυρό και έγινε ο Σταυρός Του καταδίκη αυτού που μας καταδίκασε, της αμαρτίας μας, της παρακοής μας και του «εχθρού και εκδικητού» μας διαβόλου.
Γι’ αυτό ο Σταυρός, η «εσχάτη κένωσις» του Χριστού, έγινε η πιο μεγάλη δόξα Του και η ύψωση Του «υπεράνω πάσης αρχής και εξουσίας».
Έγινε θρίαμβος πάνω στο θάνατο και μεταποιήθηκε σε Ανάσταση, ζωή και αθανασία.
«Ιδού γάρ ήλθε διά του Σταυρού χαρά».
Η «Ανάσταση του Χριστού είναι φανέρωση της νίκης Του πάνω στον Σταυρό».

Πηγή: http://agiosvasileiospeiraiws.blogspot.com/ 

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Λάζαρος... ο φίλος του Χριστού


Το Σάββατο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα είναι αφιερωμένο
Από την Εκκλησία μας στην Ανάσταση του Λαζάρου.
Το θαύμα αυτό είναι το τρίτο θαύμα ανάστασης
Που είχε κάνει ο Ιησούς Χριστός.
Πριν από τον Λάζαρο, είχε αναστήσει την κόρη του Ιαείρου
Και τον γιό της χήρας στην πόλη Ναΐν.
Όπως μας αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όταν ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά
Οι αδερφές του Μαρία και Μάρθα ειδοποίησαν τον Χριστό
Για την αρρώστια του Λαζάρου και τον κάλεσαν να έρθει
Όσο πιο γρήγορα μπορεί για να προλάβει τον αδερφό τους ζωντανό.
Ο Ιησούς βρισκόταν μακριά και όταν έφτασε στην Βηθανία
Όπου ήταν και το σπίτι του Λαζάρου, ο ίδιος ήταν ήδη νεκρός τέσσερις ημέρες.
Είχε δε ταφεί, όπως συνηθιζόταν τότε, σε μια σπηλιά
Η οποία έκλεινε με μια μεγάλη πέτρα.
Από την Μάρθα οδηγήθηκε ο Ιησούς στον τάφο του Λαζάρου
Και εκεί ζήτησε να βγάλουν την πέτρα που σφράγιζε την σπηλιά.
Στην συνέχεια προσευχήθηκε στον Πατέρα Του λέγοντας:
«Πάτερ, ευχαριστώ σοι ότι ήκουσάς μου.
Εγώ δε ήδειν ότι πάντοτέ μου ακούεις αλλά δια τον όχλον τον παρεστώτα είπον
Ίνα πιστεύσωσιν ότι συ με απέστειλας».
Κατόπιν φώναξε:
«Λάζαρε δεύρο έξω».
Και έτσι έγινε.
Ο αναστημένος Λάζαρος πρόβαλε στην είσοδο της σπηλιάς
Και περπάτησε προς τον Ιησού.
Για τρίτη φορά ο Χριστός μας είχε κάνει το υπέρτατο θαύμα.
Επανάφερε στην ζωή κάποιον νεκρό, διδάσκοντας μας
Ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος αλλά η μετάβαση.
Η ζωή συνεχίζεται, σε άλλο επίπεδο, μετά από αυτόν.
Ο Θεός έχει την δύναμη να καλεί τους νεκρούς
Όπως θα κάνει κατά την Δευτέρα Παρουσία.
Ο Λάζαρος μετά την ανάσταση του κυνηγήθηκε
Από τους Αρχιερείς με σκοπό να τον σκοτώσουν
Αφού όποιος τον έβλεπε πίστευε στον Ιησού Χριστό.
Για να γλυτώσει, κατέφυγε στο νησί της Κύπρου.
Εκεί χειροτονήθηκε, από τους Αποστόλους, Επίσκοπος
Στην πόλη Κίτιο και πέθανε τελικά (για δεύτερη φορά) το 63μ.Χ.
Το Άγιο Λείψανο του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη
Από τον αυτοκράτορα Λέων, και τοποθετήθηκε στον ναό
Που έχτισε ο ίδιος για τον Άγιο.
Σε αυτόν τον ναό της Βασιλεύουσας βρίσκεται μέχρι και σήμερα.

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

Το Θεοτοκοσκέπαστο και λαμπροφορεμένο Βατοπαίδι

Την Ε’ Κυριακή των Νηστειών ένα λόγο έχω να απευθύνω
Στους διώκτες του Βατοπαιδίου
Και νομίζω ότι με αυτόν τον λόγο εκφράζω τις απόψεις πολλών.
Σας ευχαριστούμε που μας ξυπνήσατε!
Είχαμε πάρει την κάτω βόλτα χαμένοι
Στις βιοτικές μας μέριμνες και κοιμόμαστε
Τον βαθύ ύπνο του δικαίου (αν και δεν είμαστε δίκαιοι).
Δεν είχαμε δει την Παναγία να σκεπάζει το Βατοπαίδι
Και το Βατοπαίδι να είναι λουσμένο σε φως αφάτου κάλλους.
Δεν είχαμε πάρει χαμπάρι τι πολύτιμο μαργαρίτη
Είχαμε με το Βατοπαίδι (και όλο τον Άγιον Όρος).
Πουθενά στον κόσμο δεν αναπέμπονται τόσες προσευχές κάθε μέρα
Για την σωτηρία ολόκληρης της ανθρωπότητας όσες στο Άγιον Όρος.
Πουθενά στο Άγιον Όρος δεν γίνονται τόσες καθημερινές λειτουργίες
Όσες στο Βατοπαίδι.
Κανείς στον κόσμο δεν έχει δώσει στην Ελλάδα
Τόσα πολλά όσα το Άγιον Όρος.
Κανείς στο Άγιον Όρος δεν έχει δώσει
Τόσα πολλά στην Ελλάδα όσα το Βατοπαίδι.
Ζούσαμε στον κόσμο μας!
Και ήρθατε εσείς, αδελφοί, με τους ξένους φίλους σας
Που παρέτειναν την παρουσία τους στο Βατοπαίδι
(γιατί δεν είχαν τελειώσει την «δουλειά» τους)
Και μας ξυπνήσατε.
Και εξακολουθείτε να μας κρατάτε ξύπνιους με τις συνεχείς διώξεις σας.
Αφήσατε όλους εκείνους που καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα
Για να αποκτήσουν βίλλες με πισίνες και κότερα
Και διώκετε μοναχούς που όλο τους το είναι το ξοδεύουν
Για την εξυπηρέτηση του λαού του Θεού.
Δεν βρήκατε δημόσια ζημιά
Δεν βρήκατε τους αυτουργούς
Δεν δεχτήκατε την έμπρακτη συγγνώμη και επιστροφή
Όλων των ακινήτων από το Βατοπαίδι
Αλλά ακόμη διώκετε τους μοναχούς για συνέργεια
Και κρατάτε δεσμευμένα και άτοκα τα λεφτά της Μονής.
Καταπληκτικό!
Έτσι, υποχρεώσατε την Παναγία να παρέμβει
Και τον λαό να συντρέξει το Βατοπαίδι
Υπερασπίζοντας τα όσια και τα ιερά του.
Έτσι, μας κρατάτε στα ακροδάχτυλα μας, ζωσμένους για αγώνα
Και με το δισάκι μας στον ώμο έτοιμους να πάρουμε τα βουνά.
Ευχαριστούμε.
Εμάς μας ευεργετήσατε.
Όμως, την ψυχή σας την βλάψατε.
Ο Θεός να σας ελεήσει και να σας αξιώσει να μετανοήσετε.
Προσοχή όμως.
Μη στραφείτε στους άρχοντες της εποχής.
Μη τους πετάξετε τα τριάκοντα αργύρια.
Μη χάσετε την ελπίδα στον μακρόθυμο και πολυέλεο Κύριο.
Γιατί τότε θα είναι η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης.
Να πάτε να ζητήσετε συγγνώμη από το Βατοπαίδι
(Όπως πήγαν και πάνε πλέον πολλοί, δόξα τω Θεώ).
Θα σας δεχτούν οι Πατέρες με αγάπη αφού είναι στρατιώτες Χριστού
Αφού ο ίδιος ο Χριστός συγχώρεσε τους σταυρωτές του από τον Σταυρό.
Καλή μετάνοια, σε όλους μας.
Όπως έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος
«ή όλοι στον Παράδεισο ή κανείς στην κόλαση!»
Καλή ανάσταση.

Σπύρος Μπαζίνας

Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com/

Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Φύλακας άγγελος

Όταν θα νιώθεις μοναξιά
Και όταν το σπίτι θα 'ναι άδειο
Θα χεις εμένα συντροφιά
Και θα σου δίνω εγώ κουράγιο....
Όταν μαυρίζει ο ουρανός
Όταν παγώνει η αγκαλιά σου
Κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός
Εγώ θα έρχομαι κοντά σου...

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Η αποτελεσματικότητα της προσευχής μας εξαρτάται

 Από το αν είμαστε άξιοι να λάβουμε ό,τι ζητάμε
 Από το αν προσευχόμαστε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού
 Από το αν προσευχόμαστε αδιάλειπτα
 Από το αν για όλα καταφεύγουμε στο Θεό
 Από το αν ζητάμε εκείνα που είναι ωφέλιμα σ' εμάς.
 Και δίκαιοι ακόμα να παρακαλέσουν τον Κύριο
 Δεν θα εισακουστούν...αν δεν πρέπει!

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Ένας γέροντας μοναχός έλεγε

Δεν έχω ασχοληθεί με πολλά πράγματα.
Λίγα πατερικά ξέρω και προσπαθώ τέλος πάντων.
Αυτό που έχω καταλάβει είναι
Ότι δεν υπάρχει φαρμάκι στον άνθρωπο.
Το φαρμάκι γίνεται γλυκό
Όταν το αντιμετωπίσεις πνευματικά.
Βλέπουμε πολλές φορές ένα άνθρωπο να αμαρτάνει.
Λυπείται όπως πραγματικά μετανοεί
Νιώθει λύπη εξομολογείται και έχει θεια παρηγοριά.
Και όταν δεν νοιώθει αυτή την παρηγοριά
Τότε πρέπει να καταλάβει
Ότι κάποια εξέλιξη τον πειράζει μέσα του
Τον πειράζει ο λογισμός
Και πρέπει να πάει να το πει αυτό
Οπότε έρχεται η παρηγοριά.
Προχωρούμε τώρα.
Συμμετέχει σε μια στεναχώρια ενός αδελφού που υποφέρει
Κάνει προσευχή, παρακαλεί και τον βοηθάει ο Θεός.
Τελικά , όταν κανείς είναι ελευθερωμένος από το παλιοάγχος
Τότε αναπαύονται κοντά του και κάθε είδους άνθρωποι.

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Ποίηση είναι...

Ποίηση είναι όταν
Τα λόγια τραγουδούν
Και οι καρδιές χορεύουν
Όταν στοίχοι μαγικοί
Μιλούν για όσα εσύ δε λες
Και όσα οι ψυχές μαντεύουν
Ποίηση είναι όταν
Το αχνό φως
Στο απόλυτο σκοτάδι
Γίνεται ήλιος ολόλαμπρος
Με της ψυχής το χάδι
Ποίηση είναι όταν
Σκέφτεσαι στον ύπνο σου
Ονειρεύεσαι στον ξύπνο σου
Θυμάσαι όσα πέρασαν
Αισθάνεσαι όσα θάρθουν
Και αγαπάς όσους υπάρχουν.

Γιατί ανάβω το καντήλι;

Είναι ωραίο πράγμα να ανάβουμε καντήλια μπροστά στις εικόνες.
Άλλα πιο ωραίο πράγμα είναι να προσφέρουμε στον Θεό
Σαν θυσία τη φλόγα της αγάπης.
Τότε είμαστε αληθινοί προσκυνηταί του.
Αν ανάβεις καντήλια στις εικόνες
Και δεν έχεις αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον σου
Αν είσαι φιλάργυρος και φιλόνικος
Η θρησκεία σου είναι ματαία».
Γιατί ανάβω το καντήλι;
Μου θυμίζει ότι όπως ο Θεός είναι φως
Έτσι πρέπει να είναι και η ζωή μας φωτεινή.
Είναι ο έλεγχος στα σκοτεινά μας έργα.
Είναι μία δική μας θυσία ένδειξη ευγνωμοσύνης
Και αγάπης για το Χριστό πού θυσιάστηκε για μας.
Είναι το φόβητρο στις δυνάμεις του σκότους
Που προσπαθούν να απομακρύνουν το νου του άνθρωπου
Και τις προσευχές του, από το φως πού είναι ο Θεός.
Όπως το καντήλι καίγεται μέσα στο λάδι
Έτσι και εμείς πρέπει να ζητάμε το έλεος του Θεού
Για τις αμαρτίες μας καίγοντας το δικό μας θέλημα
Και κάνοντας το θέλημα του Θεού.
Όπως δεν ανάβει το καντήλι χωρίς τα δικά μας χέρια
Έτσι και εμείς δεν θα είχαμε το φως
Αν ο Χριστός και Θεός μας δεν είχε έρθει στη γη.

Αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδη

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Δύο πράγματα ζητά από μας ο Χριστός

Πρώτα να παραδεχώμαστε τα σφάλματά μας
Και στη συνέχεια να συγχωρούμε τους άλλους.
Το δεύτερο προϋποθέτει το πρώτο για να γίνεται σωστότερα
(Όποιος παραδέχεται βαθειά μέσα του τα αμαρτήματά του
Γίνεται πιο σπλαχνικός στον συναμαρτωλό του).
Και ας μη συγχωρούμε μόνο στα λόγια, αλλά από καρδιάς.
Μη σφάζουμε τον εαυτό μας
Με το να κρατούμε μέσα μας κακία.
Γιατί ποιος νομίζεις πως μπορεί
Να σε λυπήση τόσο θανάσιμα, όσο καταφέρνεις συ ο ίδιος
Με το να έχεις μέσα σου μνήμη της οργής
Και έτσι να φέρνης καταπάνω σου την καταδίκη του Θεού
Στην μέλλουσα κρίση;...
Μη δικαιολογήσαι ότι σε έβρισε κάποιος, ή
Σε συκοφάντησε, ή σου έκαμε πολλά κακά.
Όσα περισσότερα κακά αναφέρης ότι σου προξένησε
Τόσο περισσότερο ευεργέτης τελικά σου γίνεται.
Γιατί σου έδωσε αφορμή να ξεπλύνης
Τα δικά σου αμαρτήματα με την υπομονή και την ανεξικακία.

Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Την πρώτη κίνηση την κάνει ο Χριστός

Η αμαρτία κάνει τον άνθρωπο πολύ μπερδεμένο ψυχικά.
Το μπέρδεμα δεν φεύγει με τίποτα.
Μόνο με το φως του Χριστού γίνεται το ξεμπέρδεμα.
Την πρώτη κίνηση την κάνει ο Χριστός.
"Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες...".
Μετά, εμείς οι άνθρωποι αποδεχόμαστε αυτό το φως
Με την αγαθή μας προαίρεση
Που την εκφράζουμε με την αγάπη μας απέναντί Του
Με την προσευχή, με τα μυστήρια.
Για να μετανοήσει η ψυχή πρέπει να ξυπνήσει.
Εκεί, στο ξύπνημα αυτό, γίνεται το θαύμα της μετάνοιας.
Κι εδώ, βρίσκεται η προαίρεση του ανθρώπου.
Το ξύπνημα, όμως, δεν έγκειται στον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος μόνος δεν μπορεί.
Επεμβαίνει ο Θεός.
Τότε έρχεται η Θεία Χάρη.
Χωρίς τη Χάρη, δεν μπορεί να μετανοήσει ο άνθρωπος.
Η αγάπη του Θεού θα κάνει το παν.
Άρα, η μετάνοια δια της Θείας Χάριτος κατορθούται.
Απλά και απαλά εμείς θα κάνουμε μια κίνηση προς τον Θεό
Και από κει και πέρα έρχεται η Χάρη.

Γέροντας Πορφύριος

Πηγή: http://aoratigonia.blogspot.com/

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Το καράβι της προσευχής

Αν παρ'όλα αυτά δεν μπορούμε
Να συγκρατήσουμε το νου απ'τη διάχυσή του
Χρειάζεται ο αγώνας μας να γίνει περισσότερο κοπιαστικός.
Το καράβι μπορεί να διαπλεύσει
Τη θάλασσα ή με πανιά(αν υπάρχει άνεμος) ή
Με τα κουπιά(στην απουσία του ανέμου).
Έτσι γίνεται και με την προσευχή!
Προχωρεί καλά, όταν μέσα μας υπάρχει
Η θερμότητα της Χάριτος του Χριστού.
Στην απουσία της, όμως, απαιτείται
Ο κόπος της κίνησης με τα κουπιά.
Δηλαδή απαιτείται μεγαλύτερος αγώνας...

Πηγή: http://aoratigonia.blogspot.com/

H αμετανοησία αχρηστεύει την προσευχή μας

Πέρα απ' αυτά, όμως, υπάρχει και κάτι άλλο
Που αχρηστεύει την προσευχή μας
Και αυτό είναι η αμετανοησία.
Προσευχόμαστε, ενώ επιμένουμε στην αμαρτία.
Ετσι έκαναν οι Ιουδαίοι
Γι' αυτό ο Θεός είπε στον προφήτη Ιερεμία:
Μην προσεύχεσαι για το λαό αυτό!
Δεν βλέπεις τι κάνουν; (Ιερ. 7:16-17).
Δεν απομακρύνθηκαν, λέει, από την ασέβεια.
Κι εσύ με παρακαλάς γι' αυτούς;
Δεν σ' ακούω!
Όταν, πάλι, ζητάμε κάτι κακό εναντίον των έχθρων μας
Όχι μόνο δεν το πραγματοποιεί ο Θεός
Αλλά και παροργίζεται.
Γιατί η προσευχή είναι φάρμακο.
Κι αν δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ένα φάρμακο
Δεν θα ωφεληθούμε ποτέ από τη δύναμή του.

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Πηγή: http://1myblog.pblogs.gr/

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Συνειδητά χωρίζεται ο άπιστος από το Θεό

Δεν υπάρχουν άνθρωποι πιο μακάριοι ,αδελφοί μου
Από εκείνους που κληρονομούν τη βασιλεία των ουρανών.
Και δεν υπάρχουν άνθρωποι πιο δυστυχισμένοι
Από εκείνους που τη χάνουν.
Αν αυτός που εξορίζεται από την επίγεια πατρίδα του
Βρίσκει συμπάθεια απ' όλους
Και αυτός που χάνει τη φθαρτή κληρονομιά του
Θεωρείται αξιολύπητος απ' όλους
Πόσο πικρά πρέπει να κλαίει κανείς γι' αυτόν που διώχνεται
Από την ουράνια και αιώνια πατρίδα μας
Γι' αυτόν που χάνει τα άφθαρτα αγαθά του παραδείσου
Γι' αυτόν που πηγαίνει στην πύρινη γέενα;
Πραγματικά, δεν υπάρχει πιο αξιοθρήνητος άνθρωπος.
Όχι μόνο γιατί θα κολάζεται παντοτινά
Μα και γιατί θα κολάζεται εκούσια.
Αυτοπροαίρετα τραβάει ο αμαρτωλός το δρόμο της αμαρτίας
Συνειδητά χωρίζεται ο άπιστος από το Θεό
Αβίαστα ακολουθεί ο φαύλος το διάβολο γι' αυτό
Αλίμονο, καταλήγει όπου κι εκείνος.
Είναι, λοιπόν, ή δεν είναι άξιος θρήνων;

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Κύριε μου...

Κύριε μου, κάνε με αυθεντικό
Υπομονετικό στις κακουχίες
Για το δικό Σου το όνομα.
Με χαρά να σηκώνω το βάρος
Και να υπηρετώ τις ψυχές
Γιατί κι εγώ είμαι καρπός χάριτος και ελέους.
Δεν ήμουν καλύτερος
Αλλά ο χειρότερος αμαρτωλός,
Και όμως με δέχτηκες στην αγκαλιά Σου σαν τον τελώνη.
Σ’ευχαριστώ!

Ψυχρή προσευχή σημαίνει υπερηφάνεια

Στα έργα μας, στα λόγια μας, στους λογισμούς μας
Να φαίνεται η πίστη μας.
Για να καρποφορήσει η προσευχή
Πρέπει να στηρίζεται στην πίστη.
Με την ελπίδα στον Θεό φεύγουν οι λογισμοί της απογνώσεως.
Όσο περισσότερο αγωνίζεσαι να αγαπάς τον Θεό
Τόσο περισσότερο Αυτός σου αποκαλύπτεται!
Όταν φοβούμεθα τον Θεό, τότε ακριβώς
Είναι που δεν φοβούμεθα, ούτε ανθρώπους, ούτε δαίμονες!
Η προσευχή σου να πηγάζει μέσα από την καρδιά σου.
Ψυχρή προσευχή σημαίνει υπερηφάνεια.
Να ζητείς με επιμονή από τον Θεό
Να σου δωρήσει το χάρισμα
Της εσωτερικής αυτομεμψίας και ταπείνωσης.
Συνεχής μετάνοια είναι ο τρόπος της ζωής των Αγίων.
Οι φιλήδονοι καταντούν και αιρετικοί!
Η φιληδονία και η φιλοσαρκία ψυχραίνει
Και εξαφανίζει την αγάπη στον Θεό.

Γέροντος Γερμανού Σταυροβουνιώτη

Πηγή: http://1myblog.pblogs.gr/ 

Αγάπης επώνυμε, αγνή Παρθένε

Αγάπης επώνυμε, αγνή Παρθένε
Πρυτανεύεις αγάπην τοις λαοίς, αειπάρθενε
Νέφη διαλύουσα μίσους, υπερύμνητε Δέσποινα
Εχθρούς συμφιλιοίς και συνενείς
Τους πρώην διεστώτας ως πηγή
Αναβλύζουσα αγάπην
Χριστόν, όν ανυμνούντες σοι κραυγάζομεν
Δόξα τοις μεγαλείοις σου, αγνή
Δόξα τω σε αγαπήσαντι
Δόξα τω σε χειμάρρουν αληθούς αγάπης δείξαντι.
Θεοτόκε, αγάπης, αγνή, επώνυμε
Κατασπαζόμενοι πόθω την σην αγίαν μορφήν ανακράζομεν:
Αγάπης η την σάρκωσιν
Λόγον κυήσασα Θεού, επιβράβευσον πιστοίς
Συζύγοις θερμήν αγάπην
Και της ψυχρότητος νέφη αυτών δυνάμει σου διάλυσον.
Εικόνι σου σεπτή επωνύμω αγάπης
Πανάμωμε αγνή, προσιόντες ναμάτων αγάπης πληρούμεθα
Και θυμού εκλυτρούμεθα όθεν μέλποντες
Σε ύμνοις πίστει βοώμεν ρίζας ξήρανον
Μνησικακίας και φθόνου, αγάπης η έμπλεως.
Χαίροις, αγαπήσεως αληθούς
Γνώμον, Θεοτόκε, η την άφατον, Ιησούν
Τέξασα αγάπην,την μίσους και πολέμων
Διώκουσαν ομίχλην,κόσμου προσφύγιον.
Χαίροις, η επώνυμος ακραιφνούς
Μαριάμ, αγάπης και ενώσεως μυστικής
Των προσερχομένων εις γάμου κοινωνίαν
Υπόδειγμα αγάπης κόσμου, Μητρόθεε.
Αγάπης εφαπλοίς νεφέλην, Παρθένε
Τοις σε ατενίζουσιν υγροίς βλεφάροις
Αγάπης σύζευξον συνδέσμω συζύγους
Αγάπης επώνυμε, αγνή Παρθένε.

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Αλίμονο, ψυχή μου

Θεέ μου!
Εμάς τους ασήμαντους, τους αδύναμους
Τους αμαρτωλούς, μας ονομάζεις φίλους Σου
Εσύ, ο μεγάλος, ο παντοδύναμος, ο αναμάρτητος Θεός
Ο Δημιουργός και Κύριος του σύμπαντος.
Τι δεν πρέπει, λοιπόν, πρόθυμα να υπομείνουμε
Για μια τέτοια φιλία, όταν για φιλία ανθρώπινη
Πολλές φορές διακινδυνεύουμε και τη ζωή μας;
Και όμως, τίποτα δεν υπομένουμε
Καθόλου δεν αγωνιζόμαστε
Καμιάν εντολή του Χριστού δεν εκτελούμε.
Πραγματικά, πρέπει να κλαίμε και να πενθούμε για το κατάντημά μας.
Στερήσαμε οι ίδιοι τον εαυτό μας από την ελπίδα της σωτηρίας.
Ο Θεός μας κάλεσε στον ουρανό
Μα εμείς προτιμήσαμε τον άδη.
Αποδειχθήκαμε ανάξιοι της τιμής που μας έκανε.
Ύστερ' από τις τόσες ευεργεσίες Του
Φανήκαμε αχάριστοι αλλά και ασύνετοι.
Αφήσαμε τον διάβολο να μας γυμνώσει από' όλες τις θεϊκές δωρεές.
Κι έτσι, εμείς, που αξιωθήκαμε να είμαστε παιδιά
Και αδέλφια και κληρονόμοι του Θεού
Δεν ξεχωρίζουμε καθόλου από τους εχθρούς Του
Που χλευάζουν τη μεγαλοσύνη Του και καταπατούν τον νόμο Του.
«Αλίμονο, ψυχή μου!»
Αναφωνώ μαζί με τον προφήτη.
«Χάθηκε η ευσέβεια από τη γη».

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Ελλάδα, το εικονοστάσι της Ορθοδοξίας

Έχω την Ορθοδοξία βαθιά μέσα στην καρδιά μου.
Είμαι γεμάτη απο την Ορθόδοξη πίστη μας
Με πλημμυρίζει η Ορθόδοξη Αλήθεια.
Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία πως
Κάθε Ελληνική ψυχή πάλλεται απο την Ορθοδοξία.
Ολόκληρη η Ελλάδα είναι
Ένα μεγάλο γαλάζιο εικονοστάσι της ορθόδοξης Χριστιανοσύνης.
Και πλανάται πολύ μακράν της πραγματικότητας 
Της ιστορικής και της σύγχρονης πραγματικότητας
Όποιος υπόπτως πιστεύει και ευμεθόδως διαδίδει άλλα.
Ορθοδοξία και Ελληνισμός είναι ΕΝΑ!
Η Ορθοδοξία ήταν πατρίδα σε κάθε σκλαβιά.
Η πατρίδα μας ήταν η Ορθοδοξία...
Πιστεύω ακράδαντα οτι πιό στέρεη
Και δυνατή γέφυρα που θα ενώνει τις ψυχές των λαών
Των αδελφών Ορθοδόξων λαών
Δεν μπορεί να υπάρξει απο την ίδια μας την πίστη
Την κοινή Αληθινή Πίστη!
Το ιερό βήμα της Ορθοδοξίας βέβαια
Πάντα θα είναι η Ελλάδα μας, ο Ελληνισμός.
Και αυτό με πλημμυρίζει ελπίδα.

Ιωάννα Κ. Τσάτσου

Πιστοί άχρι θανάτου

Στην ολιγοψυχία που αισθάνεται ο άνθρωπος της πίστεως
Μπροστά στην αδυναμία του
Και στην ορμή του κακού
Σαν βάλσαμο έρχονται τα λόγια του ιερού Αυγουστίνου
Με τα οποία απευθύνεται στον κλονιζόμενο:
«Ο Θεός πολλών κινδύνων σε ελύτρωσε πλανηθέντα
Προς την οδόν επανήγαγεν αγνοούντα σε εδίδαξε
Λυπούμενον παρεκάλεσεν πεσόντα ηνώρθωσεν
Ιστάμενον εκράτησεν πορευόμενον ωδήγησεν κοιμώμενον
Εφύλαξε κράζοντα επήκουσεν».  
Να μείνουμε ακλόνητοι στην πίστη και στην αγία ζωή μέχρι θανάτου.

Πηγή: http://1myblog.pblogs.gr/

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Εμείς πρέπει να Σου ζητήσουμε συγνώμη



Το συγκλονιστικό απόσπασμα
Από τον επιβατήριο λόγο
Του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου
Στην μητρόπολη των Αθηνών, την 9η Μαΐου 1998.
Η συγγνώμη προς τους νέους της Ελλάδος, με δάκρυα στα μάτια.

Τι είναι η πατρίδα μας

Μην είν' οι κάμποι;
Μην είναι τ΄ άσπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;
Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;
Μην είναι κάθε της ρηχό ακρογιάλι
Και κάθε χώρα της με τα χωριά;
Κάθε νησάκι της που αχνά προβάλλει;
Κάθε της θάλασσα, κάθε στεριά;
Μην είναι τάχατε τα ερειπωμένα
Αρχαία μνημεία της χρυσή στολή
Που η τέχνη εφόρεσε και το καθένα
Μια δόξα αθάνατη αντιλαλεί;
Όλα πατρίδα μας! κι αυτά κι εκείνα,
Και κάτι πού `χουμε μες την καρδιά
Και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
Και κράζει μέσα μας:
Εμπρός παιδιά!

Ιωάννης Πολέμης

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Ακολουθούμε ότι διδασκαλία μας συμφέρει

Ο Κύριος να μας βοηθήσει να ακολουθούμε
Πάντα την οδό της δικαιοσύνης...
Δεχόμαστε μόνο εκείνες τις διδασκαλίες
Που τρέφουν την φιλαυτία και τον εγωισμό μας
Και μας βοηθάνε να ακολουθούμε το δικό μας δρόμο
Το δρόμο της αμαρτίας.
Πολεμάμε κάθε τι που έρχεται
Σε αντίθεση με τους σκοπούς μας
Κάθε τι που ελέγχει την ματαιότητα
Του λανθασμένου δρόμου μας.
Πολεμάμε την αλήθεια
Γιατί ακολουθούμε τις διδασκαλίες
Που μόνοι μας δημιουργήσαμε ή
Που τις έχουμε ακού­σει από τους άλλους.
Αυτές που είναι σύμφωνες με την επιθυμία μας
Να ζούμε καλά σ' αυτή την πρόσκαιρη ζωή.
Ότι συμφωνεί με τους σκοπούς μας
Και το δρόμο που έχουμε διαλέξει το θεωρούμε αληθινό.
Το δεχόμαστε ανεπιφύλακτα και το προβάλ­λουμε ως επιχείρημα
Για να υπερασπίσουμε τις δικές μας πεποιθήσεις
Και τις λανθασμένες διδα­σκαλίες που ακολουθούμε
Οι οποίες δεν συμφω­νούν μ' αυτά που δίδασκε ο Χριστός
Και για τις οποίες στο βάθος της καρδίας μας
Γνωρίζουμε πως δεν είναι σωστές...
Ο Κύριος να μας βοηθήσει να ακολουθούμε
Πάντα την οδό της δι­καιοσύνης μέσα στο φως του Χριστού.
Αμήν.

Αγίου Λουκά Κριμαίας

Πηγή:: http://amethystosbooks.blogspot.com/

Οι στόχοι μιας οικογένειας

Η ύπαρξη αγάπης,κατανόησης και σεβασμού στα μέλη της
Για να μπορούν από κοινού να αντιμετωπίσουν τα
Προβλήματα και τις αντιξοότητες της ζωής.
Η ανάπτυξη κοινωνικότητας στα μέλη της με το να
Ακολουθούν τις συνήθειες,τα ήθη και τα έθιμα,τις
Απαιτήσεις της κοινωνίας.
Έτσι συγκρίνουν το παρελθόν...
Με το παρόν,οραματίζονται ένα καλύτερο μέλλον.
Η κάλυψη όλων των βασικών αναγκών των μελών της(τροφή,στέγη,υγεία)
Και η προσφορά προστασίας με την συμμέτοχη όλων.
Η διαμόρφωση συνθηκών ικανών να γεννηθούν
Και να αναπτυχθούν παιδιά ευτυχισμένα.
H νοημοσύνη των γονέων,ο χρόνος που διαθέτουν
Για τα παιδιά τους,η μόρφωση,οι απόψεις τους για
Την ηθική,η προσαρμογή τους στο περιβάλλον,η
Απελευθέρωση τους από τις προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες,
Όλα αυτά επηρεάζουν την ζωή
Και την πνευματική ωρίμανση των παιδιών.

Πηγή: http://e-manoula.blogspot.com/

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Οι άνθρωποι δεν κρίνουν

Οι άνθρωποι δεν κρίνουν τον ζήλο
Από τα είδη της σοφίας
Αλλά από τις αρρώστιες στην ψυχή
Ο οποίος (ζήλος) είναι αποτελέσματα
Μικρής νοημοσύνης και πολλής ανοησίας.
Η αρχή της σοφίας του Θεού είναι η επιείκεια
Και η πραότητα, η οποία (σοφία) υποφέρει
Τις ασθένειες των ανθρώπων
Και αυτό είναι κατόρθωμα γενναίας
Και μεγάλης ψυχής  διότι λέει ο απόστολος Παύλος
Εσείς οι δυνατοί να βαστάζετε τις ασθένειες των αδυνάτων
Και να διορθώνετε τον φταίκτη με πνεύμα πραότητας
Από τους καρπούς του πνεύματος λαμβάνει ο απόστολος
Την ειρήνη και την υπομονή.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Ο δρόμος της πνευματικής ζωής

Πολλές φορές νιώθουμε
Πως δεν μπορούμε να αγωνιστούμε.
Ή άλλες φορές δεν μας "βγαίνει".
Ο δρόμος της πνευματικής ζωής
Φαντάζει δύσκολος
Ή και αδιάφορος λόγω τεμπελιάς...
Στο απόσπασμα που ακολουθεί, ο συγγραφέας,
Μας δίνει τη λύση με δύο μόνο κουβέντες:
....Αν θέλεις πραγματικά να σώσεις την ψυχή σου
Και να κατακτήσεις την αιώνια ζωή
Σήκω αμέσως κατανικώντας την πνευματική σου ραθυμία
Κάνε το σημείο του σταυρού και πες:
"Ευδόκησε, Κύριε, να κάνω μια καλή αρχή εις το όνομα του Πατρός
Και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος".
Αμήν.

Τϊτο Κολλιάντερ

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Έμαθα να αγαπώ

Έμαθα να αγαπώ
Να δίνω ψυχή και σώμα.
Έμαθα να συγχωρώ
Όσους με πλήγωσαν.
Δεν με τρομάζει η αγάπη
Όσο και αν πονάει
Κι αν με κάνει
Να δακρύζω
Συνεχίζω να αγαπώ
Με ψυχή μικρού πουλιού.
Τα βήματα της αγάπης
Ακολουθώ πιστά,ευλαβικά
Μα εκείνα σβήνουν
Χωρίς να αφήσουν ίχνη.
Πως να συνεχίσω
Το ταξίδι της αγάπης
Όταν εσύ έχεις φύγει.
Φοβήθηκες την αγάπη μου
Τρόμαξες από την δίνη του έρωτα
Έκανες πίσω,χάθηκες
Σε κόσμους που πληγώνουν.
Μα εσύ συνεχίζεις
Έρχεσαι στα όνειρά μου
Μιλάς μαζί μου.
Μα όταν ξυπνώ
Εσύ λείπεις
Με τυλίγει ένα πέπλο
Απελπισίας,καημού.
Στην σκέψη σου μονάχα
Μένω και σιγοψιθυρίζω
Νότες αγάπης
Κρυφού καημού.
Μια γλυκιά νοσταλγία
Στο άκουσμα σου
Ένας κρυφός πόθος
Που έγινε σιωπή
Ανεξίτηλη χάραξε
Βαθιά γλυκά
Της καρδιάς τα ανείπωτα.

Πηγή: http://pariskostas.blogspot.com/

Με την προσευχή

Όποιος αγαπάει τον Κύριο
Σκέφτεται πάντα Εκείνον.
Η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή.
Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο
Τότε και δεν θα προσεύχεσαι
Και χωρίς την προσευχή
Δεν θα παραμείνει η ψυχή στην αγάπη του Θεού
Γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος
Έρχεται με την προσευχή.

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Αγάπης γράμμα

Κάθε γράμμα αγάπης, έχει δική του μελωδία...
Αν την ακούσεις, είσαι εσύ που έπρεπε να το λάβεις...
Αν δεν την ακούσεις, ανοίγεις το γράμμα άλλου...
Κι αυτό σημαίνει πως έχασες
Όλη τη μουσική!
Και κάποιος άλλος έχασε
Όλη την αγάπη!
Πολλοί έχασαν τα πάντα
Από λάθος ..του ταχυδρομείου...
Αν και...ίσως... καθυστερημένη αποστολή, έφθασε αργά!
Ή ποτέ!
Εκτός αν...
Κάποτε...δεν...
Η μουσική πάντα!

Πηγή: http://istorieskathrefti.blogspot.com/

Επιμονή

Το βλέμμα στης ψυχής μου τον καθρέπτη βύθισα
Και πόνο μονάχα αντίκρισα, όνειδος κι αισχύνη.
Τα μάτια ευθύς το σκότος να ξορκίσω σφάλισα,
Μα πιότερο ετρόμαξα απ’ της σιγής το βόμβο.
Στου σταυρωμένου ξύλου τη σκιά Tου στέκομαι
Κατάματα τον Ήλιο μη τολμώντας να κοιτάξω.
Το πρώτο βήμα το ‘κανα, πoυ ως όρο εζητούσες
Στα μάτια Σου εκθέτοντας γυμνό τον εαυτό μου.
Τώρα, σειρά Σου είναι το χρέος Σου να κάμεις
Και τη φθαρμένη εικόνα Σου, ψηλά ν’ ανασηκώσεις.
Κι αν κάποτε ξανά - χωρίς αιδώ - στα χαμηλά ξεπέσω
Στον βράχο αυτό τον ιερό ευθύς θα προσκυνήσω πάλι.

Στάχυς

Πηγή: http://anastasiosk.blogspot.com/

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).